Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μικρό χωριό στους πρόποδες ενός μεγάλου βουνού, ζούσε ο μικρός Πατρίκιος, ένα αγόρι με τεράστια ανασφάλεια. Τον τρόμαζε η σκέψη να μιλήσει δημόσια, να συμμετάσχει σε παιχνίδια, ακόμα και να κοιτάξει κάποιον στα μάτια.

Μια μέρα, ένα μυστήριο πλάσμα με το όνομα Σάβιο εμφανίστηκε στο χωριό. Ο Σάβιο ήταν γνωστός για τη σοφία του και την ικανότητά του να βοηθά τους άλλους να βρίσκουν την αληθινή τους φύση.

Μια ημέρα, ο Πατρίκιος πλησίασε τον Σάβιο και του είπε για τις ανησυχίες του και τις ανασφάλειές του. Ο Σάβιο τον άκουσε προσεκτικά και στη συνέχεια τον πήγε σε μια μικρή λίμνη. Εκεί, του ζήτησε να κοιτάξει τον εαυτό του στην επιφάνεια του νερού και να πει τι βλέπει.

“Βλέπω ένα φοβισμένο αγόρι, που δεν μπορεί να κάνει τίποτα σωστά” απάντησε ο Πατρίκιος.

Ο Σάβιο συνέχισε να τον ενθαρρύνει να κοιτάζει πιο βαθιά, πέρα από τις ανασφάλειες και τους φόβους του. “Δες πέρα από τον φόβο σου, Πατρίκιε” του είπε. Ενώ ο Πατρίκιος κοίταζε, άρχισε να βλέπει περισσότερα από τον φόβο του. Είδε τον εαυτό του να παίζει, να γελάει, και να είναι χαρούμενος. Είδε τον εαυτό του να είναι γενναίος και δυνατός, να στέκεται υπερήφανα και να εκφράζεται ελεύθερα.

Σιγά-σιγά, με την καθοδήγηση του Σάβιο, ο Πατρίκιος άρχισε να αλλάζει. Άρχισε να συμμετέχει περισσότερο στην κοινότητα, να μιλάει με άλλα παιδιά και να παίζει μαζί τους. Η αυτοπεποίθησή του μεγάλωνε κάθε μέρα περισσότερο. Με το πέρασμα του χρόνου, ο Τίμος έγινε ένας νέος με πολλούς φίλους και με μια ζωή γεμάτη χαρά και γέλια. Είχε μάθει να αγαπά τον εαυτό του και να έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του.

Αν και ο Πατρίκιος αντιμετώπιζε ακόμη μερικές ανασφάλειες, ήξερε τώρα πώς να τις αντιμετωπίζει: με αγάπη και αποδοχή τον εαυτό του. Έτσι, το μικρό αγόρι με τις μεγάλες ανασφάλειες έμαθε ότι, με την υπομονή και την αυτο-εξερεύνηση, μπορούσε να ανακαλύψει την αληθινή του δύναμη και να μεταμορφωθεί σε έναν άνθρωπο με αυτοπεποίθηση.

Κάθε φορά που αισθανόταν ανασφάλεια, θυμόταν τη συμβουλή του Σάβιο: να κοιτάζει πέρα από τις επιφανειακές εικόνες του φόβου και της αμφιβολίας και να ανακαλύπτει την αγάπη και τη δύναμη που κρυβόταν μέσα του.

Ο Πατρίκιος άρχισε να εμπιστεύεται περισσότερο τον εαυτό του, να αποδέχεται τις αδυναμίες του και να εργάζεται για να τις μετατρέψει σε δυνάμεις. Διάβαζε βιβλία, εξερευνούσε νέα ενδιαφέροντα και έμαθε να εκτιμά τις μικρές στιγμές της χαράς και της επιτυχίας.

Ο κόσμος γύρω του άρχισε να αλλάζει επίσης. Οι άνθρωποι που τον γνώρισαν ως το φοβισμένο μικρό αγόρι ήταν μαρτυρες της μεταμόρφωσής του και ανακάλυπταν μέσα τους τη δική τους δύναμη και αυτοπεποίθηση.

Τελικά, ο Πατρίκιος έγινε μια πηγή έμπνευσης για την κοινότητά του. Δίδαξε στους άλλους ότι με αυτοσεβασμό, κατανόηση και αγάπη για τον εαυτό, καθένας μπορεί να ξεπεράσει τις ανασφάλειες του και να φτιάξει μια ζωή γεμάτη αυτοπεποίθηση και χαρά.

Και αν κάποια μέρα βρισκόταν μπροστά σε μια δύσκολη κατάσταση ή ένα νέο πρόβλημα, θυμόταν τις σοφές λέξεις του Σάβιο. Τότε, έκλεινε τα μάτια, έπαιρνε μια βαθιά ανάσα και υπενθύμιζε στον εαυτό του ότι μέσα του υπήρχε ένας δυνατός, γενναίος και αγαπητός νέος που ήταν πάντα έτοιμος να αντιμετωπίσει τον κόσμο με θάρρος και αγάπη.

Ο Πατρίκιος στέλνει με πολλή αγάπη ένα ΓΡΑΜΜΑ προς όλους τους ανθρώπους που νιώθουν ανασφάλεια:

Αγαπημένε/η μου,

Με κατανόηση και φροντίδα, θα ήθελα να αφιερώσω λίγο χρόνο για να μιλήσω στην καρδιά σου, εκεί όπου κατοικεί η ανασφάλεια, ένας πολύτιμος και, ενίοτε, ευάλωτος χώρος.

Πρώτα από όλα, θα ήθελα να σου υπενθυμίσω ότι δεν είσαι μόνος/η σε αυτό. Ο καθένας από εμάς είχε ανασφάλεια σε κάποιο σημείο της ζωής του. Η ανασφάλεια είναι μια ανθρώπινη εμπειρία, που μας συνδέει όλους.

Έπειτα, θα ήθελα να σε ενθαρρύνω να αποδεχτείς τα συναισθήματά σου χωρίς κρίση. Είναι εντάξει να νιώθεις ανασφάλεια, και είναι σημαντικό να αναγνωρίσεις και να εκτιμήσεις αυτό που νιώθεις, προτού κάνεις οποιοδήποτε βήμα για να το αλλάξεις.

Εξάλλου, μέσα από την ανασφάλεια, προκύπτει η δυνατότητα για αυτοανακάλυψη και ανάπτυξη. Είναι μια ευκαιρία να εξερευνήσεις τις ανάγκες σου, τις αξίες σου και τα όριά σου. Θα ήθελα να σε ενθαρρύνω να αγκαλιάσεις αυτήν την ευκαιρία με ανοιχτή καρδιά και νου.

Καθώς προσπαθείς να περπατήσεις με αυτοπεποίθηση και δυναμικότητα, να θυμάσαι ότι η αξία σου δεν είναι αποτέλεσμα της γνώμης των άλλων για εσένα. Είσαι αρκετά αξιός/α πολύτιμος/η ακριβώς όπως είσαι, με όλες τις σου ανασφάλειες και τις ατέλειες.

Θα σου πρότεινα να αρχίσεις να δουλεύεις πάνω στην αυτοσυνείδηση. Προσπάθησε να εντοπίσεις τις πηγές της ανασφάλειάς σου. Μπορεί να είναι σχετικές με παλιές εμπειρίες, πιέσεις της κοινωνίας ή ακόμα και αυστηρές αυτο-απαιτήσεις.

Όσον αφορά την αγάπη, να υπενθυμίζεις συχνά στον εαυτό σου πόσο αξίζεις. Είναι ουσιαστικό να αγαπάς και να αγκαλιάζεις τον εαυτό σου με όλες τις ατέλειες και τις ανασφάλειες που μπορεί να έχεις. Είσαι αρκετά καλός/ή, ακριβώς όπως είσαι τώρα.

Τέλος, θα ήθελα να σε ενθαρρύνω να επενδύσεις στην προσωπική σου ανάπτυξη. Αναζήτησε τρόπους να αναπτύξεις τις δυνάμεις σου και να δουλέψεις πάνω στις αδυναμίες σου. Μπορεί να είναι μέσω της εκπαίδευσης, της θεραπείας, ή ακόμα και του αυτο-βοηθήματος.

Να θυμάσαι ότι είσαι σε μια διαρκή διαδικασία ανάπτυξης και εξέλιξης. Κάθε βήμα προς την κατεύθυνση της αυτο-αγάπης και της αυτο-αποδοχής είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση της ευτυχίας και της επιτυχίας.

Στέλνω τις πιο θερμές μου ευχές και μια αγκαλιά γεμάτη κατανόηση και αγάπη. Θυμήσου ότι δεν είσαι μόνος/η σε αυτό το ταξίδι και ότι είναι πάντα εντάξει να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι.

Με θερμές ευχές για αγάπη, ειρήνη και αρμονία στη ζωή σου,
Πατρίκιος