Σε μια εποχή όπου ο χρόνος μοιάζει να τρέχει ασταμάτητα, πολλοί από εμάς βρισκόμαστε στην παγίδα του να ζούμε σε μια συνεχή ροή αναμνήσεων και αναπολήσεων. Το παρελθόν, με τις θολές του σκιές και τις έντονες στιγμές, φαίνεται συχνά να καταλαμβάνει τον κεντρικό σκηνικό της ψυχής μας, εμποδίζοντάς μας να δούμε με καθαρό βλέμμα το παρόν.
Πόσες φορές έχετε ακούσει τον εαυτό σας να λέει «Αν μόνο είχα κάνει αλλιώς τότε, τώρα θα ήμουν ευτυχισμένος/η»; Όλοι έχουμε στιγμές κατά τη διάρκεια της ζωής μας όπου νομίζουμε ότι το παρελθόν μας συγκρατεί και μας εμποδίζει να προχωρήσουμε. Ωστόσο, αυτό είναι μια ψευδαίσθηση.
Πρώτα απ’ όλα, ας δούμε τι εννοούμε όταν μιλάμε για «παρελθόν». Το παρελθόν δεν είναι παρά ένα σύνολο αναμνήσεων, σκέψεων και πεποιθήσεων που έχουμε σχηματίσει βασισμένες σε προηγούμενες εμπειρίες. Αυτές οι αναμνήσεις δεν έχουν πραγματική υπαρξιακή δύναμη στη σημερινή μας ζωή, εκτός από το νόημα που τους δίνουμε.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η αντίληψή μας για το παρελθόν είναι αποτέλεσμα της επανερμηνείας και της αναθεώρησης των γεγονότων μέσα από το φίλτρο των τρεχουσών συναισθημάτων και πεποιθήσεων μας. Με άλλα λόγια, αυτό που θυμόμαστε ως «πόνος» ή «αγώνας» είναι συχνά μια παραμορφωμένη εικόνα της πραγματικότητας.
Αγκάλιασε το παρελθόν
Όταν αφήνουμε το παρελθόν να καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο, παραμένουμε δέσμιοι σε έναν κύκλο δυστυχίας. Δεν είναι το παρελθόν που προκαλεί τον πόνο σου, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το αντιλαμβάνεσαι και το συνδέεις με τον τρέχοντα εαυτό σου.
Άφησέ το να φύγει. Αυτό δεν σημαίνει να ξεχάσεις ή να απορρίψεις τις εμπειρίες σου. Αντίθετα, σημαίνει να αναγνωρίσεις ότι το παρελθόν είναι απλώς μια ιστορία και ότι έχεις τη δυνατότητα να γράψεις μια νέα, πιο θετική ιστορία για τον εαυτό σου. Αγκάλιασε το παρελθόν, παρατήρησέ το, πάρε τα μαθήματα και άφησέ το.
Αγκάλιασέ το. Αποδέξου τις εμπειρίες σου ως μέρος της μοναδικότητας και της ανθρωπότητάς σου. Κατανοήσε το πως κάθε στιγμή, ακόμα και οι πιο δύσκολες, σε έχουν φέρει εδώ και σε έχουν καταστήσει το άτομο που είσαι σήμερα.
Ζήσε στο παρόν
Ζήσε στο “εδώ και τώρα”, γιατί εκεί υπάρχει η πραγματικότητα, εκεί αναπνέει η ζωή. Κάθε στιγμή που περνάει είναι μια δωρεά που δεν επιστρέφεται. Το χθες έχει παρέλθει, το αύριο είναι μια υπόσχεση, το σήμερα είναι ένα δώρο. Σταμάτησε για μια στιγμή, νιώσε την ανάσα σου, παρατήρησε τον κόσμο γύρω σου. Εκτίμησε τις μικρές στιγμές, τις απλές χαρές. Χαμογέλα. Το “εδώ και τώρα” είναι το μόνο σημείο όπου μπορείς πραγματικά να ζήσεις, να αγαπήσεις, να γελάσεις και να προχωρήσεις.
Η ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για να ανακαλύψεις και να αγκαλιάσεις την αληθινή σου φύση, πέραν των πληγών και των τραυμάτων του παρελθόντος. Αν χρειάζεσαι βοήθεια, μη διστάσεις να τη ζητήσεις.
Προχώρα, γιατί η ζωή συνεχίζεται και μας προσφέρει ατελείωτες δυνατότητες για ανάπτυξη, αγάπη και ευτυχία. Μην αφήσεις το παρελθόν να σου κλέψει τη χαρά της παρούσας στιγμής. Ζήσε εδώ και τώρα!
Η ιστορίας της Αριάννας
Η Αριάννα ήταν μια γυναίκα με φωτεινά μάτια, όμως τα μάτια αυτά είχαν χάσει τη λάμψη τους από τις αναποδιές της ζωής. Μεγαλωμένη σε μια σκληρή οικογένεια, όπου η μητέρα της είχε αποφασίσει προκαταβολικά το μέλλον της, η Αριάννα αγωνιούσε να βρει τη θέση της στον κόσμο.
Η μητέρα της, η Δέσποινα, ήταν μια αυστηρή γυναίκα, παγιδευμένη σε παραδοσιακές αντιλήψεις και δεν επέτρεπε στην κόρη της να ακολουθήσει τα όνειρά της. Κάθε φορά που η Αριάννα προσπαθούσε να “ανοίξει τα φτερά της”, η Δέσποινα την κρατούσε σφιχτά κοντά της, περιορίζοντας την ελευθερία της.
Όταν η Αριάννα ένιωθε την ανάγκη να εκφραστεί μέσα από την τέχνη, η Δέσποινα την απαξίωνε λέγοντάς της ότι “αυτά δεν είναι για εσένα”. Όταν ήθελε να σπουδάσει ψυχολογία, της είπε να επιλέξει μια πιο “πρακτική” επαγγελματική κατεύθυνση.
Η ζωή συνέχιζε να περνάει και η Αριάννα ένιωθε όλο και πιο παγιδευμένη. Οι φίλες της την παροτρύνανε να αντισταθεί, αλλά ο φόβος της απόρριψης από τη μητέρα της ήταν ένα βάρος που δεν μπορούσε να αποβάλλει.
Μέχρι που μια μέρα, διάβασε ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης που της ταίριαξε. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με διάφορους τρόπους για την προσωπική της εξέλιξη. Μάλιστα σε ατομικές συνεδρίες, είχε τη δυνατότητα να μιλήσει για το παρελθόν της. Σύντομα ανακάλυψε την ανάγκη της να απελευθερωθεί από τα δεσμά της μητέρας της και να βρει το δρόμο της στη ζωή.
Αρχικά, η διαδικασία ήταν δύσκολη. Με τον καιρό, η Αριάννα έμαθε να αγκαλιάζει το παρελθόν της, να το κατανοεί και να το αφήνει πίσω, ενώ παράλληλα βρήκε τη δύναμη να ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει. Η μητέρα της, αντιμέτωπη με τη νέα ανεξαρτησία της κόρης της, αντιδρούσε αρνητικά, αλλά η Αριάννα είχε πλέον βρει το δρόμο της στη ζωή και δεν ήταν πρόθυμη να επιστρέψει πίσω. Η Αριάννα είχε ανοίξει τα φτερά της.
Συμπέρασμα
Η ικανότητά μας να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας από τις αλυσίδες του παρελθόντος αποτελεί το κλειδί για μια γεμάτη ζωή. Είναι μια πρόκληση, ένα δώρο και μια ευκαιρία. Εμείς έχουμε την προσωπική μας ευθύνη για να ζήσουμε στο παρόν, αγκαλιάζοντας το παρελθόν. Το παρόν μας χαρίζει τη δυνατότητα να γράψουμε μια νέα ιστορία, μια ιστορία που αντανακλά το ποιοι θέλουμε πραγματικά να είμαστε. Κάνε το βήμα.
Αιμιλία Καβελλάρη
Θεραπεύτρια Ψυχικής Υγείας
Αν νιώθεις ότι θέλεις στήριξη για να φροντίσεις τον εαυτό σου, να αποδεχτείς τα συναισθήματά σου, να ξεμπλοκάρεις, να αφήσεις πίσω ότι δεν σε εξυπηρετεί πλέον, να επιτρέψεις στον εαυτό σου να έχει ανάγκες, να μπορέσεις να εκπληρώσεις τα όνειρά σου και ταυτόχρονα να ενδυναμώσεις τη σχέση σου με τους δικούς σου ανθρώπους, σε περιμένουμε στην παρέα μας στα προσεχή εργαστήρια/ σεμινάρια. Εναλλακτικά μπορείς να επιλέξεις ατομικές συνεδρίες για την προσωπική σου εξέλιξη & συναισθηματική απελευθέρωση.
Αιμιλία Καβελλάρη
Θεραπεύτρια Ψυχικής Υγείας
Ατομικές Συνεδρίες & Ομαδικά Εργαστήρια/ Σεμινάρια